csg reggesteyn, nijverdal

renovatie tot toekomstgerichte schoolcampus

Samen met NOAHH | Network Oriented Architecture werken wij aan het ontwerp van de natuurinclusieve campus van het CSG Reggesteyn. Het oude schoolgebouw wordt gerenoveerd en uitgebreid met o.a. diverse nieuwbouw paviljoens. Vanuit het oogpunt van de natuurrijke omgeving wordt een toekomstgerichte schoolcampus ontworpen; een inspirerende school met veel praktijklokalen, een belangrijke rol voor natuur en buitensport, waar je samen met de buurt de collectieve moestuin verzorgt, en waar het onderwijs integraal verbonden is met het landschap.

De natuur, leren door te doen en een hecht gevoel community – in Twents dialect ook wel noaberchap genoemd – waren belangrijke pijlers voor de vernieuwing van het CSG. Op het vernieuwde campusterrein komen twee locaties met maarliefst 1400 leerlingen samen. De opdrachtgever beoogde een totale sloop-nieuwbouw, maar het ontwerpteam wist hen te overtuigen van een duurzaam transformatie ontwerp.

Het bestaande gebouw maakte een sombere indruk met veel lange donkere gangen en eigenlijk geen kwalitatieve ontmoetingsplek. Daarbij vroeg de opdrachtgever juist om een school zonder gangen; een school in het teken van samenwerken en interdisciplinair onderwijs, waarbij onderwijsruimtes en binnen- en buitenruimtes in elkaar overgaan. Na zorgvuldig onderzoek van het bestaande gebouw zijn de kansen in beeld gebracht om de structuur te hergebruiken voor het nieuwe ontwerp. De bestaande bouw wordt krijgt de nieuwe rol van het ‘moederschip’ omringt door diverse nieuwbouw leerpaviljoens, die ook na schooltijden gebruikt kunnen worden voor uiteenlopende doeleinden.

Het vernieuwde CSG is een toekomstbestendige plek waar leerlingen, docenten en buurtbewoners op natuurlijke wijze samenkomen. Door het gebouw constructief te openen stroomt er letterlijk lucht en licht het gebouw binnen. Er komen nieuwe centrale ontmoetingsplekken voor alle leerlingen met onder andere de (groene) aula en het high-tech atrium – de twee verbindende ‘harten’ van de campus. Rondom het atrium zijn verschillende werkruimten ontworpen, en op het terrein zijn straks diverse leer-paviljoens te vinden. De campus voelt als een dorpse gemeenschap waarin rust en reuring naadloos samengaan.

Vrijkomende materialen uit de oudbouw worden hergebruikt in een aantal nieuwe circulaire leerpaviljoens. Deze nieuwe circulaire typologie geeft de mogelijkheid om verder te bouwen aan de campus en de paviljoenen te transformeren bij veranderend gebruik in de toekomst.